WITAMY NOWY ROK!

Na położonej na Pacyfiku Wyspie Bożego Narodzenia nowy rok witany jest najwcześniej na całej kuli ziemskiej. Północ wybija tam o jedenastej rano naszego czasu. Wyspa Bożego Narodzenia to największa z 33 wysp tworzących państwo Kiribati. Kraj ten uzyskał niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1979 r. Do dziś obok lokalnego języka kiribati językiem urzędowym jest angielski, a walutą dolar australijski.

Wyspa Bożego Narodzenia (Kiritimati) to największy atol tego kraju oraz największa wyspa koralowa na świecie. Około 30% wyspy to laguna, czyli część morza od niego odcięta. Atrakcją turystyczną Kiritimati jest kąpiel z meduzami, które na skutek odcięcia od oceanu nie mają naturalnych wrogów, a co za tym idzie – parzydełek. 

Wyspa leży prawie na samym równiku, a tuż obok na wschód przebiega linia zmiany daty. Mieszkańcy Kiritimati pierwsi witają każdy nowy dzień kalendarzowy i każdy nowy rok.

Ciekawostką jest, iż jedna z czterech wsi na Wyspie Bożego Narodzenia nazywa się Poland dla uczczenia Polaka o nazwisku Stanisław Pełczyński z amerykańskiego statku przewożącego koprę, który trafił na wyspę, gdy jej mieszkańcy mieli problem z nawadnianiem plantacji palmowych i pomógł im go rozwiązać. W wiosce zbudowano kościół pod wezwaniem św. Stanisława, a zatokę w lagunie nazwano Zatoką Świętego Stanisława.

Na Kiritimati jest dokładnie ta sama godzina, co na sąsiednich Hawajach, tyle że dzień później. Jeśli zatem komuś szkoda starego roku, niech wybierze się go pożegnać w Honolulu, choćby na słynnej Waikiki Beach.

The Queen's Christmas Message 2011

Tradycje świąteczne

Czy wiecie, jak duży wpływ na sposób obchodzenia przez nas świąt mieli Brytyjczycy i Amerykanie?

Kartki świąteczne

Pierwsza kartka świąteczna powstała w Anglii 9 grudnia 1842 roku. Pierwsze komercyjne kartki, jakie sprzedano, zaprojektował londyński artysta John Calcott Horsley. Został zatrudniony przez bogatego Brytyjczyka, aby stworzyć pocztówkę, ukazującą świąteczną ucztę oraz ludzi karmiących i ubierających ubogich. Na kartce widniał napis: A Merry Christmas and a Happy New Year to You .Listonoszy w wiktoriańskiej Anglii nazywano Robins (słowo oznacza rudzika). To dlatego, że ich mundury były czerwone. Brytyjski Urząd Pocztowy rozwinął się dzięki roznoszeniu królewskich przesyłek. Mundury i skrzynki pocztowe były czerwone, bo kolor ten uważano za królewski. Na kartkach świątecznych często figurował Robin dostarczający bożonarodzeniową pocztę.

W Stanach Zjednoczonych wysyła się co roku ponad trzy miliardy świątecznych pocztówek.

Potrawy

Świąteczny obiad we wczesnej Anglii stanowiła głowa dzika serwowana z musztardą. Dzisiejszy indyk po raz pierwszy pojawił się na świątecznym stole w XVI wieku, ale nie od razu zastąpił dziczyznę czy wołowinę jadaną w zamożnych domach.

Tradycją związaną ze świątecznym obiadem jest ciągnięcie „kości życzeń" (ang. wishbone – mostek). Jest to jedna z kości indyka, kształtem przypominająca literę Y. Dwie osoby muszą złapać kość (każda za jeden koniec) i pociągnąć. Kto zostanie z większym kawałkiem kości, tego życzenie się spełni.

Tradycyjny brytyjski płonący pudding świąteczny sięga 1670 roku, a wywodzi się z owsianki zagęszczonej śliwkami. Według tradycji życzenie wypowiedziane w trakcie przyrządzania puddingu spełni się tylko wtedy, gdy składniki miesza się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Kolędy

Zwyczaj śpiewania kolęd w Wielkiej Brytanii jest bardzo stary. Najstarszy zbiór angielskich kolęd został opublikowany w 1521 roku. Purytanie zabronili śpiewania kolęd w Anglii na przełomie XVI i XVII wieku. Popularną kolędę Jingle bells skomponował w 1857 roku James Pierpont. Jej oryginalny tytuł brzmiał One-Horse Open Sleigh.

Kultura masowa

W USA czas przed Bożym Narodzeniem jest najintensywniejszym okresem zakupowym w roku. Wielu sprzedawców zarabia w grudniu nawet 70% swoich rocznych przychodów. Najbardziej ruchliwe są dwa dni – piątek i sobota przed Świętami Bożego Narodzenia.

Skrót Xmas oznaczający Christmas nie jest wcale niereligijny. Pierwsza litera słowa Chrystus w języku greckim to chi, czyli właśnie X. Xmas był pierwotnie kościelnym skrótem używanym w tabelach i wykresach.

Christmas crackers

Na świątecznym stole w USA, Wielkiej Brytanii i innych krajach Wspólnoty Narodów nie może zabraknąć tzw. Christmas crackers – strzelających upominków bożonarodzeniowych (ang. crack – pęknięcie, trzask, łamać).

Cracker (dosłownie „łamacz”) to przypominająca duży cukierek tuba z tektury, owinięta w ozdobny papier i zawiązana na końcach. Pociągnięcie obu z nich przez dwie osoby powoduje głośny wystrzał, a zawartość wyskakuje na zewnątrz. W środku takiego cukierka znajduje się zwykle papierowa korona, mały prezent oraz karteczka z dowcipem. Każdy z domowników otrzymuje swój upominek. Najczęściej crackery otwiera się, siedząc wokół stołu i trzymając skrzyżowanymi rękoma koniec swojego crackera i crackera sąsiada.

Sam pomysł wywodzi się z XIX wieku, a wprowadził go niejaki Thomas Smith. Na początku zabawka zawierała wiersz miłosny. Dopiero w pierwszej połowie ubiegłego stulecia zamiast wiersza pojawił się dowcip i papierowa korona.

Na Święta w sklepach pojawią się crackery w przeróżnych kolorach. Można je także zrobić samemu. Wystrzałowe upominki są bardzo zabawne i z pewnością ucieszą każdego. Możecie przygotować je dla swojej rodziny.

Jak to ze świętami było?

Już za chwilę najbardziej rodzinne święta czyli Święta Bożego Narodzenia.

A jak to wogóle było? Trochę historii:

Brytyjska ustawa Holy Days and Fasting Days Act z 1551 roku, wciąż obowiązująca, stanowi, że każdy obywatel musi uczestniczyć w nabożeństwie w pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia i aby dotrzeć do kościoła nie wolno mu używać żadnych pojazdów.

W 1647 roku angielski parlament uchwalił prawo, które uznawało Boże Narodzenie za nielegalne. Imprezy w czasie świąt zostały zakazane przez Olivera Cromwella, radykalnego purytanina, który uznał biesiadowanie i ucztowanie za niemoralne. Zakaz został zniesiony dopiero, gdy Purytanie stracili władzę.

Podczas II wojny światowej Amerykanie musieli wcześniej wysyłać prezenty dla swoich żołnierzy w Europie, aby dotarły na czas. Handlarze szybko zaczęli przypominać społeczeństwu o wczesnych zakupach i przesyłkach, i tak narodził się przedłużony sezon zakupów świątecznych.

Boże Narodzenie nie jest powszechnie obchodzone w Szkocji. Niektórzy historycy uważają, że okres ten jest bagatelizowany w Szkocji ze względu na wpływ Kościoła prezbiteriańskiego, który uznał Boże Narodzenie za wydarzenie katolickie.

W USA Alabama była pierwszym stanem, który uznał Boże Narodzenie za oficjalne święto. Tradycja ta rozpoczęła się w 1836 roku.

Pierwszego dnia świąt w Wielkiej Brytanii królowa wygłasza przemówienie. Tradycję tę rozpoczął król Jerzy V w 1932 roku. Świąteczne przemówienie królowej Elżbiety II do narodu było transmitowane w telewizji po raz pierwszy 25 grudnia 1957 roku.

NARESZCIE ŚNIEG!

Dlatego  snow, czyli śnieg, będzie słowem dnia, któremu przyjrzymy się bliżej.

Lubimy białe święta (white Christmas), dlatego cieszymy się kiedy w Boże Narodzenie pada śnieg. Po angielsku mówimy wtedy: It’s snowing lub, jak w popularnej piosence – Snow is falling. Opady śniegu to snowfall lub snow showers.

Śnieg może być suchy i sypki (powder snow), gęsty i ciężki (heavy snow) lub mokry, czyli z deszczem (sleet). Tak jak różne są śniegowe płatki (snowflakes), tak różne jest nasze nastawienie do śniegu, co widać również w języku. Często podziwiamy biel śniegu i mówimy, że coś jest śnieżnobiałe (snow-white) lub czyste jak śnieg/kryształ (as pure as the driven snow).

Śnieg ma również negatywne skojarzenia. Snow w języku angielskim to nieformalne określenie kokainy, a czasownik to snow oznacza w USA „zbajerować”.

Nie lubimy kiedy śniegu jest zbyt dużo:

• The garden was covered/carpeted/capped with snow. – Ogród przysypany/pokryty był śniegiem.

• The snow lay two feet deep. – Śnieg pokrywał wszystko warstwą grubą na dwie stopy.

• The snow was knee-deep. – Śnieg był po kolana.

Na drogach i podwórkach robią się zaspy (snowbanks lub snowdrifts) i często występują zawieje i zamiecie śnieżne (snowstorms). Nikt nie lubi być zasypanym (to be snowed), również w przenośni (to be snowed with work – być zawalonym robotą). Kiedy pada śnieg, trzeba nie tylko otrzepywać z niego płaszcze (shake the snow from/off one’s coat), ale także usuwać jego nadmiar.

Ze śniegiem na ulicach walczy pług śnieżny (snow plough /UK/, snow plow /US/). Kierowcy natomiast muszą się zaopatrzyć w opony zimowe (snow tyres /UK/, snow tires /US/), a często także w łańcuchy przeciwpoślizgowe (snow chains).

Na szczęście zima to nie tylko uciążliwe kłopoty ze śniegiem. Śnieg gwarantuje świetną zabawę dzieciom i możliwość uprawiania uwielbianych przez wielu sportów zimowych, takich jak snowboard. Na śniegu niezbędny jest snow suit, czyli kombinezon. Wtedy bez obaw można rzucać się śnieżkami (snowballs) czy lepić bałwana (snowman).

Ci, którzy mają dość śniegu, muszą uzbroić się w cierpliwość, bo biały puch topnieje (to melt) wiosną, kiedy przychodzi odwilż (thaw), tyle że wówczas problemem jest slush, czyli breja, chlapa, błoto pośniegowe. Zatem, póki czas, pozostaje nam zgodzić się ze słowami Franka Sinatry: “let it snow, let it snow...” i cieszyć się pokrywającym wszystko puchem.

Harbin International Ice Lantern Festival & Snow Sculpture Expo 2011 - PEKIN



Christmas Carrols

Jest wiele pięknych kolęd oraz piosenek amerykańskich i brytyjskich, posłuchajcie jednej z nich.

ŚWIĘTY MIKOŁAJ

Santa Claus

Father Christmas

Saint Nicholas

Kris Kringle

lub po prostu

Santa

Święty Mikołaj w krajach anglosaskich ma wiele przydomków.

Chociaż imion jest kilka, chodzi o tę samą charakterystyczną postać, której współczesny wygląd (pierwotnie zupełnie inny) upowszechnił się na całym świecie za sprawą anglosaskiej kultury masowej.

Prawdziwy Święty Mikołaj mieszkał w Turcji na początku IV wieku i był biskupem Miry. Byłą to prawdziwa osoba urodzona w bogatej rodzinie mieszkająca w Azji Mniejszej pomiędzy rokiem 270 a 280. Został osierocony jako dziecko i został przyjęty jako najmłodszy ksiądz w wieku 17 lat. Był bardzo hojnym człowiekiem, pomagając biednym. Często wychodził nocą aby udzielać pomocy potrzebującym przebrany w pelerynę. Zmarł 6 grudnia 340 roku. Po śmierci został kanonizowany, został patronem Grecji, Rosji, dzieci, uczonych i podróżników.

Z wierzeń germańskich wywodzi się też prawdopodobnie postać określana w Wielkiej Brytanii jako Father Christmas (także Sir Christmas lub Lord Christmas). W kulturze ludowej XVII-wiecznej Anglii był to brodaty, postawny mężczyzna ubrany w długą, zieloną, futrzaną szatę. Wizerunek ten znalazł odzwierciedlenie m.in. w słynnej „Opowieści wigilijnej” („A Christmas Carol”) Charlesa Dickensa, który postać Ducha Tegorocznego Bożego Narodzenia (Ghost of Christmas Present) oprowadzającego Scrooge’a po ulicach Londynu przedstawił jako poczciwego człowieka w zielonym płaszczu.

Jako pierwsi dawcą bożonarodzeniowych prezentów uczynili Świętego Mikołaja Holendrzy. Ich Sinterklaas przybywa na statku parowym odziany w biskupią szatę i czapkę. Holenderscy osadnicy „sprowadzili” Świętego Mikołaja do Ameryki, gdzie w końcu stał się znany jako Santa Claus. Dzięki sprawnej promocji komercyjny staruszek z brodą zastąpił tradycyjny wizerunek Świętego Mikołaja biskupa.

Powstające w celach komercyjnych opowieści o Świętym Mikołaju były stopniowo rozbudowywane.

Najczęściej przyjmuje się, że Święty Mikołaj mieszka na Biegunie Północnym razem z magicznymi elfami i dziewięcioma latającymi reniferami, z których najbardziej znany jest Rudolf Czerwononosy. W XX wieku pojawił się pomysł, spopularyzowany za sprawą utworu „Santa Claus is Coming To Town” z 1934 roku, że Święty Mikołaj sporządza listę dzieci, dzieląc je na niegrzeczne i grzeczne (naughty and nice).

Adres Świętego Mikołaja:

Santa Claus, North Pole

Canada, H0H 0H0

Ważna różnica :) czyli kiedy Zjednoczone Królestwo, kiedy Wielka Brytania a kiedy Anglia.

The Difference between the United Kingdom, Great Britain and England Explained

Z cyklu ciekawostki językowe:

That's a wrap- masz to jak w banku, załatwione. Używane dosłownie podczas kręcenia filmów czy teledysków po zarejestrowaniu konkretnej sceny czy też całości filmu. American Heritage says 'a wrap' is the completion of filming on a movie. It makes sense to me since 'to wrap' can generally mean to finish doing something. "That's a wrap" developed from a phrase used earlier and popular among news announcers ending a broadcast, "That wraps it up."

A poniżej znakomity teledysk... zerknijcie na sam koniec ( 3:44 )  :)



Dlaczego Brytyjczycy jeżdżą „po drugiej” stronie ulicy?

Wiele ludzi zastanawia się, dlaczego Brytyjczycy jeżdżą „po drugiej” stronie ulicy. Jednak nie tylko w Wielkiej Brytanii obowiązuje ruch lewostronny, który niejednemu wydaje się co najmniej dziwny. Mało kto wie również, że ruch lewostronny był bardziej naturalny i obowiązywał w większości krajów na całym świecie, w tym w Polsce, jeszcze 100 lat temu.

Wielka Brytania to nie jedyny kraj, gdzie jeździ się po lewej stronie ulicy. Ruch lewostronny i samochody z kierownicą po prawej stronie spotkamy m.in. w byłych koloniach brytyjskich oraz w innych krajach, takich jak:
- Irlandia
- Cypr
- Malta
- Australia
- Nowa Zelandia
- Indie
- Hongkong
- RPA
- Japonia
- Indonezja
- Tajlandia.
W sumie to 75 krajów lub obszarów.

Co ciekawe, w większości krajów na świecie w przeszłości jeździło się po lewej stronie. W Europie idea ruchu prawostronnego narodziła się dopiero jakieś 300 lat temu. Wcześniej stosowano ruch lewostronny ze względu na wygodę. Dlaczego? Rycerze nosili szable przy lewym boku i łatwiej im było bronić się przed kimś, kto nadjeżdżał z prawej strony. Woźnica siedział po prawej stronie wozu i dzięki temu wygodniej było mu powozić wozem czy machać batem.

W XVIII we Francji za czasów Napoleona zaczęto popularyzować ruch prawostronny. Europa stopniowo zaczęła „przechodzić na prawą stronę”. W Polsce ruch lewostronny obowiązywał do końca zaborów. Najpóźniej zmiana nastąpiła w Galicji, bo dopiero w 1918 roku. W Szwecji ruch lewostronny obowiązywał aż do 1967 roku, a w Islandii do 1968 roku. Ruch lewostronny dotyczył nie tylko dróg, ale również torów tramwajowych i kolejowych. Tramwaje w Krakowie zaczęły jeździć po prawej stronie dopiero w 1925 roku.

Ruch lewostronny wiąże się również z montowaniem kierownicy po prawej stronie, ale układ pedałów i biegów jest taki sam, jak w samochodach z kierownicą po lewej stronie. Jednak w krajach z ruchem lewostronnym, podobnie jak w krajach z ruchem prawostronnym, również obowiązuje zasada prawej ręki.

Przydatne słownictwo:
- left-hand traffic (LHT) — ruch lewostronny
- right-hand traffic (RHT) — ruch prawostronny
- RHD vehicles — pojazdy z kierownicą po prawej stronie
- LHD vehicles — pojazdy z kierownicą po lewej stronie

Metoda Callana

Metoda Callana – metoda nauki języka obcego, wprowadzona przez Robina Callana w 1960. Początkowo była używana w armii w celu szybkiego nauczenia żołnierzy języka mówionego. Metoda jest obecnie stosowana w wielu szkołach.

Nauka opiera się na konwersacji. Uczniowie są na wyrywki pytani o różne rzeczy związane ze słownictwem wprowadzanym na danej lekcji i przy braku czasu na głębsze zastanowienie się – mają udzielać odpowiedzi. Założeniem jest używanie tylko i wyłącznie języka nauczanego bez podpowiedzi w języku ojczystym uczniów. Duży nacisk kładzie się na powtórzenia materiału, bowiem w tej metodzie uczniowie nie mogą zapisywać nowych słówek i robić notatek. Nauczyciel ma za zadanie natychmiastowe poprawianie błędów w wypowiedziach uczniów. Autorzy Metody Callana twierdzą, iż nauka języka za pomocą tych technik przypomina sposób, w jaki języka uczy się dziecko – słuchając i automatycznie powtarzając, a gramatyki ucząc się niejako "przy okazji", poprzez obserwację wzorców. Jednak rodzaj stosowanych pytań, konieczność odpowiedzi całym zdaniem i pamięciowe uczenie się reguł i terminów gramatycznych wykluczają takie podobieństwo. Wielokrotne powtarzanie danego zdania i nacisk na poprawność wskazują, iż metoda jest oparta na podejściu behawiorystycznym, który zakłada naukę poprzez wytwarzanie nawyków.

Materiał jest podzielony na tzw. etapy (ang. stage). Każdy kolejny etap bazuje na poprzednim. Słówka na każdym etapie pochodzą z różnych dziedzin.

Pytania zadawane przez lektora mają ścisły związek z przyswajanymi pozycjami leksykalnymi.

Zalety metody:

- Uczeń zmuszany jest do mówienia co likwiduje nieśmiałość
- Nauka pod określonym kątem (FCE)
- Aktywny udział uczniów w lekcji
- Różnorodność słownictwa

Dziś Mikołaj!

A na Mikołaja - proponujemy najbardziej popularną reklamę z Mikołajem :)

Czy wiesz, że... ?

Flaga Wielkiej Brytanii (Union Jack) jest prostokątem o proporcjach 6:9. Na niebiskim tle umieszczony jest czerwony Krzyż św. Jerzego (patrona Anglii) w białym obramowaniu, a w tle po przekątnych nakładające się krzyże: czerwony Krzyż św. Patryka (patrona Irlandii) oraz biały Krzyż św. Andrzeja (patrona Szkocji).Formalna nazwa flagi narodowej Wielkiej Brytanii brzmi Union Flag lecz w praktyce używa się terminu Union Jack, który formalnie odnosi się wyłącznie do flagi wywieszonej jako proporzec na okręcie wojennym.Obowiązujące kolory: niebieski – RGB 0-0-102, czerwony – RGB 204-0-0. 

Symbolika

Flaga Wielkiej Brytanii powstała w wyniku połączenia flag Anglii, Szkocji oraz Irlandii. Flaga brytyjska w pierwszej wersji z początku XVII wieku powstała z połączenia flag Anglii i Szkocji. Stało się to w efekcie połączenia w 1603 roku Anglii i Szkocji unią personalną pod rządami Jakuba I z dynastii Stuartów. 

Flaga Anglii przedstawiająca czerwony krzyż Świętego Jerzego, patrona Anglii na białym polu.

Flaga Szkocji przedstawiająca biały krzyż Świętego Andrzeja, patrona Szkocji na błękitnym polu.

Flaga Zjednoczonego Królestwa (Union Flag) z 1606 roku powstała z połączenia flag Anglii i Szkocji.

W 1801 roku powstało Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii. Wtedy to dodano do flagi ukośny czerwony krzyż na białym polu, nazwany krzyżem Świętego Patryka. W odróżnieniu do symboli Anglii i Szkocji krzyż ten miał stosunkowo krótką historię. Powstał w końcu XVIII wieku jako symbol Orderu Świętego Patryka.

Flaga Irlandii przedstawiająca czerwony krzyż Świętego Patryka na białym tle.

Aktualna flaga Zjednoczonego Królestwa z 1801 roku łącząca symbole Anglii, Szkocji i Irlandii.

Historia

W okresie od XVI do XIX wieku flaga brytyjska funkcjonowała jedynie jako bandera. Symbolizowała ona marynarkę wojenną oraz monarchię i jej siły zbrojne. Nie miała wówczas charakteru flagi narodowej. Flaga Union Flag lub Union Jack była używana wówczas głównie jako proporzec w marynarce wojennej. Stąd pochodzi jej obecna potoczna nazwa Union Jack (Jack – proporzec).

Z cyklu: ciekawe metody nauki języków obcych

Metoda TALKING KIDS  opracowana została przez zespół polskich i angielskich  nauczycieli przy współpracy specjalistów z różnych dziedzin zajmujących się nauczaniem dzieci. Wykorzystane zostały najbardziej efektywne techniki nauczania dorosłych i dzieci. Słownictwo i materiał gramatyczny dobrany i ułożony jest zgodnie ze standardami promowanymi przez Cambridge University ExaminationSyndicate.

Nowy materiał, słówka i struktury gramatyczne, są wprowadzane w małych partiach,  przy wykorzystaniu obrazków bądź ruchów lektora. Bezpośrednio potem materiał ten jest ćwiczony przez powtarzanie oraz serię pytań i odpowiedzi. Ważne jest, że dzieci wypowiadają się w trakcie lekcji pełnymi zdaniami. Na bieżąco kontrolowana i poprawiana jest właściwa wymowa. Żywe tempo sprawia, że dzieci dosyć długo są w stanie aktywnie uczestniczyć w tego rodzaju ćwiczeniach. Gdy jednak nauczyciel zauważa spadek koncentracji reaguje poprzez wprowadzenie do lekcji elementu zabawy językowej specjalnie w tym celu przygotowanej i związanej z wprowadzanym materiałem językowym. U starszych dzieci dodatkowo wprowadzane są ćwiczenia czytania i pisania. System powtarzania materiału sprawia, że dzieci rzeczywiście opanowują to czego uczymy je na lekcjach.

Zajęcia kursu odbywają się dwa razy w tygodniu po pół godziny. Czas ten zapewnia wprowadzenie i przećwiczenie znacznej ilości materiału językowego.  Wystarczy do tego słuchanie dołączonych do kursu nagrań i przeglądanie zeszytów ćwiczeń, które starsze dzieci mogą już czytać, a młodsze kolorować.

W powszechnym przekonaniu dzieci mają duże zdolności do opanowywania w krótkim czasie języków obcych. Zapomina się jednak, że ma to miejsce przede wszystkim w sytuacjach, w których dziecko znajduje się w obcojęzycznym otoczeniu, gdy korzystanie z języka jest konieczne dla normalnego życia.  Tworząc metodę mamy na celu uzyskanie widocznych efektów nauki już u małych dzieci.

W nauczaniu języków obcych dzieci można wyróżnić dwa odmienne podejścia. Przy pierwszym, bardziej tradycyjnym, podstawową formą zajęć jest uczenie się znaczenia słówek i zasad gramatycznych, głównie w oparciu o samodzielną pracę pamięciową i pisemne ćwiczenia. Z drugiej strony mamy kursy oparte na zabawie z wykorzystaniem narzędzi audiowizualnych i materiałów o charakterze manualnym - wycinanek, kolorowanek itp. Dzieci uczą się zabaw z wykorzystaniem elementów języka obcego, piosenek i wierszyków.

Oba podejścia mają swoje dobre i złe strony. Pierwsze daje solidne teoretyczne podstawy znajomości języka, jest jednak mało praktyczne i często prowadzi do zniechęcenia małych kursantów. Z kolei drugi sprawia, że dzieci chętnie biorą udział w zajęciach, ale stosunkowo mało są w stanie się nauczyć.

Założeniem metody jest wykorzystanie dobrych stron obu podejść z ominięciem ich wad. Dodatkowo oparliśmy ją na formie ustnej, w której przez większość zajęć nauczyciel i dzieci wypowiadają się na zmianę, używając pełnych, dobrze zbudowanych zdań języka angielskiego.  Materiał kursu oraz dodatkowe elementy zajęć są tak dobrane, żeby przy maksymalnej korzyści dydaktycznej nie zamęczyć dzieci i żeby chętnie w zajęciach uczestniczyły.

Polecamy tę metodę nauki dzieci, sprawdzcie gdzie w Waszym mieście można ją znaleźć bo naprawdę daje efekty.

Święty Andrzej-patron Szkocji, dziś jego święto.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=0wIrFdgBjNA

Z cyklu ważne wydarzenia:

Dziś 176 rocznica urodzin Marka Twaina.Pamiętacie jego książki z lat dzieciństwa? ."Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj. "

Spisek wokół sławnego poety.

William Szekspir jest powszechnie uważany za jednego z najważniejszych pisarzy literatury światowej i poetę narodowego Anglii. Pozostawił po sobie 37 sztuk (komedie, tragedie, dramaty historyczne), dwa poematy, 154 sonety i wiele innych rozmaitych wierszy. Niektórzy znawcy dzieł Szekspira twierdzą, że nie wszystkie utwory wyszły spod jego pióra. Co wiemy o wybitnym twórcy?

Urodził się w 1564 roku w Stratford-upon-Avon, gdzie uczęszczał do szkoły, w której uczył się łaciny, historii i literatury antycznej. W wieku 18 lat ożenił się ze starszą o 8 lat Anną Hathaway. W sześć miesięcy po ślubie przychodzi na świat córka Susanna, a w półtora roku później – bliźnięta, Hamnet i Judith. Potem w życiorysie poety następuje siedmioletnia luka (the lost years). Dopiero w 1592 pojawia się wzmianka o Szekspirze jako aktorze, członku londyńskiej Trupy Lorda Szambelana, zwanej później King’s Men.

Bogactwo języka i ponadczasowość dzieł Williama Szekspira mogą budzić wątpliwości w kwestii ich autorstwa. Teoretycznie Szekspir nie był formalnie na tyle wykształcony, aby napisać tak doskonałe sztuki z zawiłością fabuły, złożonością postaci i filozoficzną głębią. Ich autor wykazuje znajomość historii, filozofii, prawa, a nawet etykiety dworskiej. Warto jednak zwrócić uwagę, że w lokalnej szkole młody William zdobył dość solidne podstawy edukacji, a być może podczas okresu, kiedy słuch o nim zaginął, przebywał w pewnych kręgach w Londynie, gdzie gromadził wszelkie informacje o funkcjonowaniu dworu i teatru.

Spiskowcy równie często wymieniają: brak zachowanych rękopisów potwierdzających autorstwo, niedostateczny rozgłos za życia twórcy oraz pochówek typowy dla przedstawiciela stanu średniego. Wszystko to prawda, niemniej pamiętać należy, że zwykle współcześni nie doceniają swoich wielkich. Poza tym niemal wszystkie wydania sztuk Szekspira dokonane za jego życia mają charakter piracki (tekst spisywano ze słuchu w trakcie przedstawień), co świadczy o sporej popularności dramatów poety ze Stratford, a jednocześnie zaburza chronologię powstawania dzieł, stwarzając możliwości spekulacji.

Czy to możliwe, że Szekspir użyczył nazwiska jakiemuś wszechstronnie wykształconemu człowiekowi, który ze względu na zajmowaną pozycję wolał nie ujawniać swojej tożsamości? Niektórzy twierdzą, że prawdziwym autorem dramatów jest Sir Francis Bacon, filozof, eseista i mąż stanu, który pełnił wysokie funkcje państwowe za panowania króla Jakuba I, następcy Elżbiety I. Inni wskazują na Christophera Marlowe’a, także elżbietańskiego dramatopisarza, któremu groziło więzienie, a może nawet wyrok śmierci za głoszenie heretyckich poglądów. Jeszcze inni mówią o rzekomym współautorstwie. Zainteresowanie wzbudzają też współcześni Szekspirowi arystokraci. Nie wolno zapominać, że nikt z Szekspirowi współczesnych nie kwestionował autorstwa słynnych dzieł teatralnych, a współpraca dramaturgów w owym czasie była zjawiskiem niemalże powszechnym.

Zdecydowana większość autorytetów uznaje dziś Williama Szekspira za faktycznego twórcę znanych na całym świecie sztuk, mimo głosów na temat tajemniczego autora ukrywającego się pod nazwiskiem aktora z prowincji. Pozostaje zatem wnioskować, że jest to jedna ze spiskowych teorii dziejów, które ze względu na ich nośność trudno wyeliminować z naszej świadomości.

Z cyklu: ciekawe miejsca...

Polecamy ciekawe miejsca dla rodziców i ich dzieci, niestety troszkę daleko  ale miejsce ma swój urok http://www.kalimba.pl/

Po co Brytyjczykom dwa osobne kurki w umywalce?

Dlaczego oni mają dwa osobne kurki?? Zagadka dwóch kranów w Wielkiej Brytanii nurtuje wiele osób. Głębsze zastanowienie zmusza do refleksji, że dwa kurki reprezentują jakąś formę  radości  i melancholii naszej egzystencji. Prawdziwe wyjaśnienie jest jednak dużo bardziej prozaiczne.

Prawdopodobnie chodzi o ustawę Health and Safety Act z 1973 roku, czyli słynące z wielu absurdów brytyjskie przepisy BHP. Ci jednakże, którzy w Anglii już nieraz poparzyli się w czasie kąpieli, z pewnością stwierdzą, że to nie przepisy są powodem takiego stanu rzeczy.

Niektórzy uważają, że dwa krany to oszczędność. Jeśli chce się umyć ręce, trzeba najpierw zatkać zlew korkiem i dopiero nalać odpowiednią ilość wody, co chroni przed marnotrawstwem.

Otóż od zawsze w angielskim systemie wodno-kanalizacyjnym ciepła i zimna woda dostarczane są pod różnymi ciśnieniami, co utrudnia instalowanie baterii. Podwójne krany zapobiegają chlapaniu i innym niebezpiecznym efektom.

                                                         

                                                                                      

Wreszcie osobne kurki to już tradycja. Choć obecnie w wielu angielskich domach instaluje się baterie mieszalnikowe pod prysznicem i nad zlewem, osobne krany z ciepłą i zimną wodą są wciąż obecne nad wanną i umywalką. 

21 akcentów angielskich!

Święto Dziękczynienia

Dziś Amerykanie obchodzą tradycyjne Święto Dziękczynienia (Thanksgiving Day). Jest to jedno z  najważniejszych świąt w USA obok Bożego Narodzenia.

W Stanach Zjednoczonych Thanksgiving przypada na czwarty czwartek listopada.  Upamiętnia  pierwsze święto Dziękczynienia założycieli angielskiej kolonii w Plymouth, którzy przybyli do Nowej Anglii na statku Mayflower 21 listopada 1620 r. jako grupa 102 purytanów z Anglii (tzw. Pilgrim Fathers, ojcowie pielgrzymi). Ponieśli oni tej pierwszej zimy wielkie straty i wielu z nich zmarło z głodu. Żniwa 1621 roku były już obfite. Pozostali przy życiu koloniści zdecydowali uczcić to świętem, wraz z 91 Indianami z plemienia Wampanoagów, którzy pomogli Pielgrzymom przetrwać trudny okres.

Podczas święta Amerykanie tradycyjnie spożywają uroczystą kolację w gronie rodziny i przyjaciół, dziękując Bogu za wszystko, co dobrego ich spotkało. Na stole króluje pieczony indyk podawany z przystawką z żurawin i słodkimi ziemniakami. Są też ciasta – z dyni lub z jabłkami. Szacuje się, że tego dnia Amerykanie jedzą przeciętnie 46 milionów indyków.

Święto Dziękczynienia jest okazją dla akcji charytatywnych organizowanych przez władze lokalne i Kościół. Wolontariusze w całych Stanach rozdają biednym i bezdomnym darmowe posiłki.

W USA przyjęło się, iż przed Świętem Dziękczynienia urzędująca głowa państwa ułaskawia świątecznego indyka. Zwyczaj uwalniania indyka (ang. Turkey Pardoning Ceremony) wprowadził prezydent Harry Truman po zakończeniu II Wojny Światowej.  Święto dziękczynienia znane jest też m.in. w Kanadzie, gdzie obchodzone jest nieco wcześniej, bo w drugi poniedziałek października.

WITAMY NA NASZYM BLOGU!

Witamy na blogu Club Językovnia. Jest to wyjątkowe  miejsce w którym każdy może znaleźć  informacje o nauce języków obcych, kulturze krajów anglojęzycznych oraz ciekawostki z życia naszej szkoły Językovni.  Jest to również wspaniała szansa na poszerzenie wiedzy dla naszych słuchaczy ponieważ codziennie będziemy uaktualniać nasz blog o nowe informacje dotyczące języka angielskiego.  Zapraszamy do odwiedzenia i komentowania  naszego bloga, klikania na naszą stronę www.jezykovnia.pl oraz nasz profil na facebook’u i NK.